Vanochtend reed ik terug naar huis, na een afspraak met een cliënt. Ik bedacht mij ineens dat ik veel bijzondere mensen tegenkom in mijn werk als financieel hulpverlener. Ik leerde een paar maanden geleden wel een we een heel bijzonder cliënt kennen. Door zijn werkgever was hem een outplacement traject aangeboden. De werkgever wilde dat zijn financiën op de rit waren voordat hij daadwerkelijk het bedrijf verliet . Een bewonderenswaardig staaltje maatschappelijk verantwoord ondernemen! Er waren schulden en de rest moest ik via een goede inventarisatie boven water krijgen.
Kennismaken
Dus op een avond toog ik naar het huis van de cliënt. Ik werd verwelkomd door een lange jongen die met afwachtende ogen op mij neer keek; ik ben niet zó groot…Tijdens de koffie begon het gesprek. Ik vroeg hem wanneer de wanorde begonnen was. Tot mijn verbazing zei hij: “toen ik van het buitenland naar Nederland verhuisde. Ik was toen 11 jaar.” Ik vroeg hem waar hij gewoond had. Bij horen van de plaats werd mijn verbazing groter; daar had ik ook gewoond! Ik heb bij wijze van uitzondering mijn scheiding werk/privé even laten vallen. Het doel heiligt de middelen! Dit was een opening om hem te bereiken. Ik gaf aan dat hij dan waarschijnlijk op die school gezeten had, in dat speeltuintje gespeeld heeft en van zijn moeder ook vast niet verder dan de ‘rode brievenbus’ mocht . Toen was het zijn beurt om van de bank te vallen.
En toen kwam de Klik
Ik zag de cliënt rustig worden. Hij had iemand tegenover zicht die begreep wat hij bedoelde en letterlijk wist waar hij het over had. Het gaf vertrouwen en de cliënt heeft mij volledig openheid van zaken gegeven. Ook over zaken waarvan hij achteraf kan zeggen: “dat was niet handig gedaan”. Dit gaf mij de mogelijkheid heb goed te coachen. Immers, als iemand zich kwetsbaar op durft te stellen, kan ik goed sturen.
Aan het werk
Het bleek dat hij nog geen gebruik maakte van zorg- en huurtoeslag; aanvragen dus. Uit onderzoek blijkt dat 30% van de gerechtigden dit niet doet. www.belastingdienst/toeslagen.nl Ook waren zijn afspraken met schuldeisers wel heel ambitieus; lees niet te doen. We hebben nieuwe afspraken voorgesteld. Daarnaast hebben we door een T-biljet belasting uit 2009 teruggevraagd. Door hem door te verwijzen naar de Sociaal Raadslieden heeft hij sociaal juridisch zaken recht kunnen zetten. Door goede samenwerking met een jurist op arbeidszaken is hij goed voorbereid naar het UWV gegaan. Alle schuldeisers zijn akkoord; rust in de tent.
Bijna klaar
Inmiddels zitten we aan het einde van het traject. We hebben samen een goed financieel plan gemaakt. Hij zal goed op zijn geld moeten blijven letten; het is geen vetpot. Maar hij heeft de rust om op zoek te gaan naar een andere baan. Zijn financiën lopen dus daar hoeft hij zich geen zorgen om te maken. Hij gaat het redden. Daar ben ik van overtuigd.
