.....wie geen fouten durft te maken doet het nooit goed! Ik ben fan van Guus Meeuwis. Deze tekst is van hem en Marco Borsato. En zo waar! In 2009 heb ik mijn gouden ketting met ABN AMRO doorgeknipt om zelfstandig te werken. Op een manier die ik wil, los van KPI's en op hoofdkantoren verzonnen concepten. Dicht bij mijn opdrachtgevers en de cliënten die ik begeleid.
Spannend
Wat was dat eng!! Die grote bank was ook wel veilig; als ik er niet was, was er altijd een collega die er wel was. Als ik iets niet wist, was er altijd wel iemand die wel het antwoord kon geven. Als ik thuis was, was ik thuis. Onbereikbaar voor cliënten; ook wel zo rustig. En, niet onbelangrijk; mijn salaris dat iedere maand keurig gestort werd. Dat is echt 180 graden gekeerd. Ik doe alles alleen, bedenk zaken alleen en ben vooral altijd bereikbaar voor mijn cliënten. En het salaris, tja....
Heerlijk
En wat blijkt; het is heerlijk! Hoewel ik zelfstandig zonder personeel ben, ervaar ik veel collegialiteit van mede ondernemers op verschillende vlakken. Het is nog steeds zo dat wat ik niet weet, iemand anders wel weet. Ik heb veel hulp gekregen, onbaatzuchtig, gewoon zomaar. Buro van Dijk heeft mij geholpen met mijn huisstijl. Voor niets, omdat zij mijn concept zo mooi vonden! Dros Schoonmaakdiensten was mijn eerste opdrachtgever. Brinqer Verzuimbegeleiding introduceerde mij in de verzuimbegeleiding. Brigitte Hooijmans gaf 2 heel waardevolle telefoonnummers. En natuurlijk mijn man die mij onvoorwaardelijk steunt.
Eerlijk
Mensen vinden het niet erg als je niet meteen de telefoon aanneemt. Als je maar terugbelt. Als je zegt wat je doet en doet wat je zegt. Ik ben eerlijk over wat ik weet en wat ik kan. Hoewel ik altijd bereikbaar ben, word ik zelden op rare tijden gebeld door cliënten die ik begeleid. En als ze wel bellen, is er ook iets. Ik durf het nu wat los te laten.
Verder
Inmiddels zijn we een jaar verder. Ik ben gegroeid. Als ondernemer maar zeker als mens. Ik heb dit jaar zoveel kennis opgedaan. Ik durf dingen te doen. Ben niet meer zo bang om fouten te maken. (Hoewel ik het nog steeds heel vervelend vind als blijkt dat ik een fout maak) Van niets komt niets. Dus gaan!
In 2011 ga ik door met wat ik vorig jaar gestart ben. Vol vertrouwen en schouder aan schouder met een ieder die ik het afgelopen jaar heb leren kennen. Ik heb genoten van jullie liefde, jullie vriendschap en van jullie.
Dank voor alle support!
woensdag 29 december 2010
dinsdag 14 december 2010
Samen spelen is samen delen
Kerstpakketten
Nu het jaar ten einde loopt zullen velen van ons een kerstpakket krijgen. Een mooi gebaar! Vaak gaat dit gepaard met fijne feestdagen en een gelukkig Nieuwjaar.
Echter, ook in Nederland zijn gezinnen die het minder goed hebben; zeg maar gerust dat zij het zwaar hebben. Met name in financieel opzicht. Alle zeilen worden bijgezet voor fijne feestdagen maar het blijft moeilijk. Daar waar sommige Nederlanders tot de Paasdagen de inhoud van hun kerstpakket nuttigen zijn er mensen die op een houtje bijten met de kerst. Die nooit iets extra’s krijgen. Altijd van het minimun leven.
Samen spelen is samen delen.
Een gevleugelde uitspraak op het kinderdagverblijf waar mijn kinderen ooit opgevangen werden. Bedoeld om te voorkomen dat de kindjes elkaar te lijf gingen om een autootje. In het grote mensenleven is het volgens mij niet anders. We zullen elkaar niet meer te lijf gaan.
We zijn ons bewust van het mijn en dijn. En hoe zit het met ons delen? Wat vinden we ervan dat de één in luxe de kerst doorbrengt en de ander dit niet lukt?
Maak een gebaar; deel!
Geef je kerstpakket aan een ander. Dit kan door het door te sturen of af te geven bij een Voedselbank bij jou in de buurt. Door een dergelijke gift beschikbaar te stellen aan de Voedselbank, bent je ervan verzekerd dat het goed terecht komt. Verleden jaar gaf een flink aantal mensen spontaan het door hen ontvangen kerstpakket door aan de Voedselbank. En ook werden door meerdere bedrijven overgebleven pakketten aan de Voedselbank geschonken. De Voedselbank, maar vooral haar cliënten, zijn u daarvoor zeer erkentelijk! Zij kunnen daarmee veel mensen verrassen.
Klik op onderstaande link voor adressen bij jou in de buurt
Doen!
maandag 6 december 2010
Middenklasse kreunt onder de crisis
Meer vraag naar schuldhulpverlening
Zaterdag 4 december stond er een artikel in de Stentor over de toenemende vraag naar schuldhulpverlening. http://www.destentor.nl/nieuws/algemeen/binnenland/article7739315.ece. In de 'papieren krant' stond een uitgebreid artikel. Dat mensen met een minimum inkomen een beroep op schuldhulp doen, lijkt algemeen geaccepteerd. Maar dat nu ook het midden- en hogere segment en zelfstandig ondernemers tot de financiële slachtoffers van de crisis horen is een artikel waard. En terecht.
Logisch
Terwijl het eigenlijk zo logisch is dat onder deze groep het vet op de botten weg is. Van zelfstandig ondernemers kan ik niet zoveel zeggen. Ik kan mij er iets bij voorstellen maar mijn feitenkennis schiet hierin tekort. Het midden- en hogere segment is mij zeer wel bekend. Aan de buitenkant lijkt alles koek en ei maar van enige financiële reserves is allang geen sprake meer. Lange tijd kon het niet op en kredieten om de levensstandaard te handhaven waren maatschappelijk geaccepteerd. Echter, aan deze levensstandaard zit een prijskaartje; het termijnbedrag van je krediet of hypotheek. Status werd grotendeels ontleend aan werk en inkomen. Als dat wegvalt, valt er meer dan inkomen weg.
Wat als...
...je werkeloos of arbeidsongeschikt wordt? Hoezo, dat overkomt mij toch niet? Terwijl de teruggang in inkomen in deze groepen echt groot is in geval van werkloosheid en arbeidsongeschiktheid. De WW en de WIA werken bij het berekenen van de hoogte van de uitkering met een dagloon. Dit is per 1 juli 2010
€ 187,77. De hoogte van een WW- of WIA uitkering is maximaal 70% van €187,77. Is het salaris hoger dan € 49.000,-- p/j incl. vakantiegeld, is de inkomensteruggang meer dan 30%!! En dit weten niet veel mensen. Ze gaan er dan ook de mist mee in met alle gevolgen van dien.
Informatie over financiële gevolgen ontslag
Op de website van het Nibud wordt steeds meer naar informatie gezocht over de financiële gevolgen van ontslag. De put dempen als het kalf verdronken is. Hoewel het vertrouwen in financieel adviseurs vandaag ter discussie staat, verbaas ik mij ook over het gemak en de naïviteit waarmee men financiële producten aanschaft (of juist niet aanschaft). Ik zit er dan ook wel eens een beetje dubbel in. Tijdens ieder kredietgesprek zouden de financiële gevolgen van werkloosheid en arbeidsongeschiktheid besproken moeten worden. Cliënten daar en tegen zouden zo'n gesprek zonder $-tekens in hun ogen in moeten gaan en de risico's van het aangaan van een krediet goed op zich in moeten laten werken. En inderdaad bezoek de website van het Nibud; maar dan wel vóór het krediet gesloten wordt.
Zaterdag 4 december stond er een artikel in de Stentor over de toenemende vraag naar schuldhulpverlening. http://www.destentor.nl/nieuws/algemeen/binnenland/article7739315.ece. In de 'papieren krant' stond een uitgebreid artikel. Dat mensen met een minimum inkomen een beroep op schuldhulp doen, lijkt algemeen geaccepteerd. Maar dat nu ook het midden- en hogere segment en zelfstandig ondernemers tot de financiële slachtoffers van de crisis horen is een artikel waard. En terecht.
Logisch
Terwijl het eigenlijk zo logisch is dat onder deze groep het vet op de botten weg is. Van zelfstandig ondernemers kan ik niet zoveel zeggen. Ik kan mij er iets bij voorstellen maar mijn feitenkennis schiet hierin tekort. Het midden- en hogere segment is mij zeer wel bekend. Aan de buitenkant lijkt alles koek en ei maar van enige financiële reserves is allang geen sprake meer. Lange tijd kon het niet op en kredieten om de levensstandaard te handhaven waren maatschappelijk geaccepteerd. Echter, aan deze levensstandaard zit een prijskaartje; het termijnbedrag van je krediet of hypotheek. Status werd grotendeels ontleend aan werk en inkomen. Als dat wegvalt, valt er meer dan inkomen weg.
Wat als...
...je werkeloos of arbeidsongeschikt wordt? Hoezo, dat overkomt mij toch niet? Terwijl de teruggang in inkomen in deze groepen echt groot is in geval van werkloosheid en arbeidsongeschiktheid. De WW en de WIA werken bij het berekenen van de hoogte van de uitkering met een dagloon. Dit is per 1 juli 2010
€ 187,77. De hoogte van een WW- of WIA uitkering is maximaal 70% van €187,77. Is het salaris hoger dan € 49.000,-- p/j incl. vakantiegeld, is de inkomensteruggang meer dan 30%!! En dit weten niet veel mensen. Ze gaan er dan ook de mist mee in met alle gevolgen van dien.
Informatie over financiële gevolgen ontslag
Op de website van het Nibud wordt steeds meer naar informatie gezocht over de financiële gevolgen van ontslag. De put dempen als het kalf verdronken is. Hoewel het vertrouwen in financieel adviseurs vandaag ter discussie staat, verbaas ik mij ook over het gemak en de naïviteit waarmee men financiële producten aanschaft (of juist niet aanschaft). Ik zit er dan ook wel eens een beetje dubbel in. Tijdens ieder kredietgesprek zouden de financiële gevolgen van werkloosheid en arbeidsongeschiktheid besproken moeten worden. Cliënten daar en tegen zouden zo'n gesprek zonder $-tekens in hun ogen in moeten gaan en de risico's van het aangaan van een krediet goed op zich in moeten laten werken. En inderdaad bezoek de website van het Nibud; maar dan wel vóór het krediet gesloten wordt.
donderdag 25 november 2010
Gratis Geldwinkels; de oplossing?
Financieel adviseur
Ik ben al bijna 20 jaar financieel adviseur. Ik hoop mijn vak nog heel lang uit te mogen voeren. Als we tot ons 67e door moeten, kan het ook nog lang. In 20 jaar heb ik het vak zien veranderen. Van 'u vraagt wij draaien' naar 'wij hebben wat en u mag tekenen'. Ergens in het midden ligt de waarheid. Ik heb altijd graag met mijn klanten meegedacht en hen op ideeën willen brengen. Samen de financiële puzzel oplossen naar ieders tevredenheid. Dat is de uitdaging. En nu het plan om Gratis Geldwinkels in de Randstad. (http://nos.nl/artikel/200723-geldwinkels-voor-gratis-financieel-advies.html)
Kennis, integriteit, professionaliteit en het hart op de juiste plek
Van een financieel adviseur mag je een uitstekende kennis verwachten! Je vraagt tenslotte om hulp en advies rond om één van de meest belangrijke zaken in het leven; jouw financiën. Naast kennis is professionaliteit van belang. Geheimhouding, de juiste toon in het gesprek en respect voor jou als klant. Maar naast deze voor mij vanzelfsprekendheden, vind ik integriteit de allerbelangrijkste. Door de juiste integriteit kan je met de klant mee bewegen. Beslissingen van de klant zijn niet altijd rationeel en soms fiscaal niet handig. Maar daar gaat het ook niet altijd om. De klant heeft een life-line. Hij bepaalt wat er op die lijn belangrijk is en welke financiële producten hier voor nodig zijn.
Wrijving
En hier wringt de schoen. De overwegingen van de klant lopen niet parallel met de belangen van een door targets of provisie gedreven adviseur. Het vraagt wat van de integriteit van een financieel adviseur om zijn targets en provisie buiten het gesprek te laten. Om zich niet te laten leiden door het geld dat hij ontvangt of misloopt. Als je deze geheel buiten een gesprek wilt laten, zal je de adviseur per uur moeten betalen. Dat kost de klant geld maar levert hem op lange termijn geld en rust op. Maar wil en kan de klant dit betalen?
Gratis Geldwinkels
Minister De Jager van Financiën wil Gratis Ggeldwinkels'. Maar zijn Gratis Geldwinkels' de oplossing? Uit het artikel blijkt dat deze bemand gaan worden door studenten of vrijwilligers..... Zo belangrijk is het dus. Geen goed opgeleide financieel adviseurs die de klappen van de zweep kennen maar mensen die 'het erbij doen'. Worden zij wft gecertificeerd? Vindt er enige controle plaats op wat zij adviseren? Ik ben bang dat het advies tot algemene zaken beperkt blijft. Daarnaast blijkt uit het artikel dat zij geen producten gaan verkopen; dus de klant is uiteindelijk nog aan een financieel adviseur overgeleverd en zijn we terug bij af.
Beloning
Een financieel adviseur wil een eerlijke beloning voor zijn diensten. Tenslotte komt de kennis niet aanwaaien. Dit is een jaarlijks terugkomende investering. Met een goed gesprek ben je er niet. Zaken zullen uitgezocht moeten worden en het advies goed onderbouwd. Dit kost tijd. Voor een advies waarbij alles netjes aangeleverd is moet je al gauw aan 10 uur werk denken. Een eerste stap is een adviseur per uur te betalen en de provisie uit de producten te halen. De tweede stap is de consument ervan te overtuigen dat zijn zogenaamde 'gratis' advies, hem op de lange termijn geld kost.
Lange weg
We hebben een lange weg te gaan. Ik heb het idee dat de consument de financiële wereld met al haar adviseurs nog lang niet vertrouwt. Maar of gratis geldwinkels bemand door studenten en vrijwilligers de oplossing is; ik denk het niet!
Ik ben al bijna 20 jaar financieel adviseur. Ik hoop mijn vak nog heel lang uit te mogen voeren. Als we tot ons 67e door moeten, kan het ook nog lang. In 20 jaar heb ik het vak zien veranderen. Van 'u vraagt wij draaien' naar 'wij hebben wat en u mag tekenen'. Ergens in het midden ligt de waarheid. Ik heb altijd graag met mijn klanten meegedacht en hen op ideeën willen brengen. Samen de financiële puzzel oplossen naar ieders tevredenheid. Dat is de uitdaging. En nu het plan om Gratis Geldwinkels in de Randstad. (http://nos.nl/artikel/200723-geldwinkels-voor-gratis-financieel-advies.html)
Kennis, integriteit, professionaliteit en het hart op de juiste plek
Van een financieel adviseur mag je een uitstekende kennis verwachten! Je vraagt tenslotte om hulp en advies rond om één van de meest belangrijke zaken in het leven; jouw financiën. Naast kennis is professionaliteit van belang. Geheimhouding, de juiste toon in het gesprek en respect voor jou als klant. Maar naast deze voor mij vanzelfsprekendheden, vind ik integriteit de allerbelangrijkste. Door de juiste integriteit kan je met de klant mee bewegen. Beslissingen van de klant zijn niet altijd rationeel en soms fiscaal niet handig. Maar daar gaat het ook niet altijd om. De klant heeft een life-line. Hij bepaalt wat er op die lijn belangrijk is en welke financiële producten hier voor nodig zijn.
Wrijving
En hier wringt de schoen. De overwegingen van de klant lopen niet parallel met de belangen van een door targets of provisie gedreven adviseur. Het vraagt wat van de integriteit van een financieel adviseur om zijn targets en provisie buiten het gesprek te laten. Om zich niet te laten leiden door het geld dat hij ontvangt of misloopt. Als je deze geheel buiten een gesprek wilt laten, zal je de adviseur per uur moeten betalen. Dat kost de klant geld maar levert hem op lange termijn geld en rust op. Maar wil en kan de klant dit betalen?
Gratis Geldwinkels
Minister De Jager van Financiën wil Gratis Ggeldwinkels'. Maar zijn Gratis Geldwinkels' de oplossing? Uit het artikel blijkt dat deze bemand gaan worden door studenten of vrijwilligers..... Zo belangrijk is het dus. Geen goed opgeleide financieel adviseurs die de klappen van de zweep kennen maar mensen die 'het erbij doen'. Worden zij wft gecertificeerd? Vindt er enige controle plaats op wat zij adviseren? Ik ben bang dat het advies tot algemene zaken beperkt blijft. Daarnaast blijkt uit het artikel dat zij geen producten gaan verkopen; dus de klant is uiteindelijk nog aan een financieel adviseur overgeleverd en zijn we terug bij af.
Beloning
Een financieel adviseur wil een eerlijke beloning voor zijn diensten. Tenslotte komt de kennis niet aanwaaien. Dit is een jaarlijks terugkomende investering. Met een goed gesprek ben je er niet. Zaken zullen uitgezocht moeten worden en het advies goed onderbouwd. Dit kost tijd. Voor een advies waarbij alles netjes aangeleverd is moet je al gauw aan 10 uur werk denken. Een eerste stap is een adviseur per uur te betalen en de provisie uit de producten te halen. De tweede stap is de consument ervan te overtuigen dat zijn zogenaamde 'gratis' advies, hem op de lange termijn geld kost.
Lange weg
We hebben een lange weg te gaan. Ik heb het idee dat de consument de financiële wereld met al haar adviseurs nog lang niet vertrouwt. Maar of gratis geldwinkels bemand door studenten en vrijwilligers de oplossing is; ik denk het niet!
vrijdag 12 november 2010
what's in the name: schuldhulpverlening vs financiële hulpverlening
Verwarring
Ik bied financiële hulpverlening. "oh, dus jij biedt schuldhulpverlening" . Op deze manier worden mijn activiteiten regelmatig samengevat. Nee dus, ik bied geen schuldhulpverlening; ik bied financiële hulpverlening! Maar wat is dan het verschil? En waarom is het zo belangrijk dit verschil te benadrukken?
Definitie
Een huishouding heeft een problematisch financiële situatie als zij niet in staat is binnen 36 maanden uit haar reguliere budget haar schulden/achterstanden op te lossen. Op dat moment kan er door een Gemeentelijke Kredietbank of lid van de NVVK een minnelijk- of wettelijk- (WSNP) traject tegen finale kwijting gestart worden. Alleen deze organisaties zijn bevoegd voor het starten van dergelijke trajecten. Het is dan ook heel belangrijk je er van te vergewissen dat je met een instantie in zee gaat die bevoegd is minnelijke- en wettelijke trajecten tegen finale kwijting aan te bieden!!
Financiële hulpverlening
Ik bied financiële hulpverlening. Ik word ingehuurd door werkgevers om hun personeel bij te staan in het oplossen van financiële problemen. Dit betekent dat ik allereerst alle inkomsten en inkomensverruimdende middelen inventariseer, toeslagen aanvraag en belastingaangifte doe met de werknemer. Daarnaast inventariseer ik de achterstanden/schulden. Ik moet weten of deze binnen 36 maanden uit regulier budget betaald kunnen worden. Indien dit niet kan, verwijs ik de werknemer door naar de Gemeentelijke Kredietbank; de Stadsbank. Indien de achterstanden/schulden binnen 36 maanden betaald kunnen worden uit regulier budget, stel ik een plan van aanpak op. Op basis van dit plan begeleid ik een werknemer 6 maanden bij het nakomen van de afspraken en help hem met zaken die in die periode op zijn pad komen.
Groot verschil
Uit een gesprek dat ik zo even met een deurwaarder had, bleek dat het belangrijk is het verschil tussen schuldhulpverlening en financiële hulpverlening te benadrukken. Immers een deurwaarder/schuldeiser kan er ten onrechte van uitgaan dat hij een aanbod tegen finale kwijting krijgt. Daar is hij niet bij gebaat. Je kan je voorstellen dat de toon van het gesprek verandert als de deurwaarder/schuldeiser merkt dat de werknemer voornemens is de hele vordering te betalen. Ik merk dat ik alle medewerking krijg als ik een plan goed onderbouw en de intenties communiceer. Schuldeiser blij, werknemer blij en niet te vergeten werkgever blij.
Wees er dan wel op tijd bij!
Het is voor financiële hulpverlening belangrijk in een vroeg stadium hulp in te schakelen. Dan is het nog mogelijk goede afspraken te maken. Zo kan ik voorkomen dat een werknemer in de schuldhulpverlening terecht komt. " Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald" zegt men. En dat geldt zeker voor financiële problemen!
Ik bied financiële hulpverlening. "oh, dus jij biedt schuldhulpverlening" . Op deze manier worden mijn activiteiten regelmatig samengevat. Nee dus, ik bied geen schuldhulpverlening; ik bied financiële hulpverlening! Maar wat is dan het verschil? En waarom is het zo belangrijk dit verschil te benadrukken?
Definitie
Een huishouding heeft een problematisch financiële situatie als zij niet in staat is binnen 36 maanden uit haar reguliere budget haar schulden/achterstanden op te lossen. Op dat moment kan er door een Gemeentelijke Kredietbank of lid van de NVVK een minnelijk- of wettelijk- (WSNP) traject tegen finale kwijting gestart worden. Alleen deze organisaties zijn bevoegd voor het starten van dergelijke trajecten. Het is dan ook heel belangrijk je er van te vergewissen dat je met een instantie in zee gaat die bevoegd is minnelijke- en wettelijke trajecten tegen finale kwijting aan te bieden!!
Financiële hulpverlening
Ik bied financiële hulpverlening. Ik word ingehuurd door werkgevers om hun personeel bij te staan in het oplossen van financiële problemen. Dit betekent dat ik allereerst alle inkomsten en inkomensverruimdende middelen inventariseer, toeslagen aanvraag en belastingaangifte doe met de werknemer. Daarnaast inventariseer ik de achterstanden/schulden. Ik moet weten of deze binnen 36 maanden uit regulier budget betaald kunnen worden. Indien dit niet kan, verwijs ik de werknemer door naar de Gemeentelijke Kredietbank; de Stadsbank. Indien de achterstanden/schulden binnen 36 maanden betaald kunnen worden uit regulier budget, stel ik een plan van aanpak op. Op basis van dit plan begeleid ik een werknemer 6 maanden bij het nakomen van de afspraken en help hem met zaken die in die periode op zijn pad komen.
Groot verschil
Uit een gesprek dat ik zo even met een deurwaarder had, bleek dat het belangrijk is het verschil tussen schuldhulpverlening en financiële hulpverlening te benadrukken. Immers een deurwaarder/schuldeiser kan er ten onrechte van uitgaan dat hij een aanbod tegen finale kwijting krijgt. Daar is hij niet bij gebaat. Je kan je voorstellen dat de toon van het gesprek verandert als de deurwaarder/schuldeiser merkt dat de werknemer voornemens is de hele vordering te betalen. Ik merk dat ik alle medewerking krijg als ik een plan goed onderbouw en de intenties communiceer. Schuldeiser blij, werknemer blij en niet te vergeten werkgever blij.
Wees er dan wel op tijd bij!
Het is voor financiële hulpverlening belangrijk in een vroeg stadium hulp in te schakelen. Dan is het nog mogelijk goede afspraken te maken. Zo kan ik voorkomen dat een werknemer in de schuldhulpverlening terecht komt. " Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald" zegt men. En dat geldt zeker voor financiële problemen!
donderdag 4 november 2010
Pijn is voor even; opgeven voor altijd
Wijsheid
Pijn is voor even; opgeven voor altijd. Ik hoorde deze wijsheid gisteren tijdens het ondernemerscongres in Apeldoorn. (http://www.ondernemerscongres.nl/overijssel) Het is een quote van Sven Kramer. Hij bleef mij bij. Iedereen heeft wel momenten waarop je je wanhopig afvraagt waarom je het allemaal nog zo leuk vindt wat je doet. Als ik voor mijzelf spreek: ook ik zit regelmatig in spagaat. Moeder van 3 jongens, student, ondernemer en echtgenote van een hardwerkende man. Waar begin ik als ik mijn nek breek over losliggend speelgoed en voetbaltassen. Als er meer in de wasmand ligt dan in de kast en als ik een tentamen moet doen dat een week vervroegd wordt en de boeken 3 weken te laat ontvang. Als een schuldeiser zegt: "allemaal leuk en aardig maar binnen een maand wil ik een plan zien". Aaaah!
Vooral doorgaan
Ze zeggen:"als je er niet dood aangaat, word je er alleen maar sterker van!". En zo is het. Mijn ervaring is dat er altijd een moment komt waarop de puzzelstukjes in elkaar vallen. Dit is dan ook wat ik mijn cliënten voorhoud. Financiële problemen zijn lastig en alles overheersend. Daar is mijn spagaat een eitje bij. Als er hulp ingeschakeld wordt, is men het overzicht allang kwijt. Men is op de 'overleven stand' gegaan maar weet niet precies wanneer. Ik zet mijn cliënten op de 'leven stand'. Dat betekent dat het leven ook vol binnenkomt inclusief de schuldeisers. Het is aan mij om hen te laten inzien dat 'opgeven' geen optie is. We isoleren de schulden van de normale financiële huishouding. Proberen van uit die normale gang van zaken de schulden op te lossen. Dit is hard werken voor mijn cliënten. Praktisch maar ook mentaal. Dit doet pijn en is confronterend.
Winnen
Een cliënt komt op een moment dat hij het allemaal niet meer ziet zitten. En dan gaan we door! We, want ik blijf erbij. Ben altijd bereikbaar als klankbord en voor praktische zaken. Maar de cliënt doet het. De overwinning is voor hem. De opluchting als het probleem kleiner wordt maakt dat er ruimte komt voor andere dingen. Het leven gaat weer beginnen. Dat maakt mijn werk zo fantastisch. Leven in plaats van overleven, want pijn is voor even; opgeven voor altijd!
Pijn is voor even; opgeven voor altijd. Ik hoorde deze wijsheid gisteren tijdens het ondernemerscongres in Apeldoorn. (http://www.ondernemerscongres.nl/overijssel) Het is een quote van Sven Kramer. Hij bleef mij bij. Iedereen heeft wel momenten waarop je je wanhopig afvraagt waarom je het allemaal nog zo leuk vindt wat je doet. Als ik voor mijzelf spreek: ook ik zit regelmatig in spagaat. Moeder van 3 jongens, student, ondernemer en echtgenote van een hardwerkende man. Waar begin ik als ik mijn nek breek over losliggend speelgoed en voetbaltassen. Als er meer in de wasmand ligt dan in de kast en als ik een tentamen moet doen dat een week vervroegd wordt en de boeken 3 weken te laat ontvang. Als een schuldeiser zegt: "allemaal leuk en aardig maar binnen een maand wil ik een plan zien". Aaaah!
Vooral doorgaan
Ze zeggen:"als je er niet dood aangaat, word je er alleen maar sterker van!". En zo is het. Mijn ervaring is dat er altijd een moment komt waarop de puzzelstukjes in elkaar vallen. Dit is dan ook wat ik mijn cliënten voorhoud. Financiële problemen zijn lastig en alles overheersend. Daar is mijn spagaat een eitje bij. Als er hulp ingeschakeld wordt, is men het overzicht allang kwijt. Men is op de 'overleven stand' gegaan maar weet niet precies wanneer. Ik zet mijn cliënten op de 'leven stand'. Dat betekent dat het leven ook vol binnenkomt inclusief de schuldeisers. Het is aan mij om hen te laten inzien dat 'opgeven' geen optie is. We isoleren de schulden van de normale financiële huishouding. Proberen van uit die normale gang van zaken de schulden op te lossen. Dit is hard werken voor mijn cliënten. Praktisch maar ook mentaal. Dit doet pijn en is confronterend.
Winnen
Een cliënt komt op een moment dat hij het allemaal niet meer ziet zitten. En dan gaan we door! We, want ik blijf erbij. Ben altijd bereikbaar als klankbord en voor praktische zaken. Maar de cliënt doet het. De overwinning is voor hem. De opluchting als het probleem kleiner wordt maakt dat er ruimte komt voor andere dingen. Het leven gaat weer beginnen. Dat maakt mijn werk zo fantastisch. Leven in plaats van overleven, want pijn is voor even; opgeven voor altijd!
zondag 24 oktober 2010
waarom doen we wat we doen...?
...waarom doe ik wat ik doe?
Judith Webber http://www.purehuman.nl/ en Catriona Ravelli http://www.zzp-adviescafe.nl/ stelden mij en mijn mededeelneemsters deze vragen tijdens de Powerdag op 21 oktober. De eerste vraag, 'wat doe je', kon ik in rap tempe beantwoorden. De 'elevatortpitch' zit er in gebeiteld, zullen we maar zeggen. Na een jaar opdreunen wat ik doe, komt dit er vlotjes uit. "Ik begeleid het bedrijfsleven bij financiële vraagstukken op de werkvloer. Dit varieert van het begeleiden van een medewerker met financiële problemen, het beantwoorden van vragen van P&O tot het adviseren van medewerkers bij ontslag en vertrekpremies". Wauw!
...waarom doe JIJ wat je doet?
Kijk hier wordt het lastig. Waarom? Omdat het nu over MIJ gaat! Over mezelf praten vind ik lastig. Ik heb bij een grote bank gewerkt. Premievrij pensioen, korting op hypotheek, goed in mijn werk; waarom die gouden ketting doorgeknipt? Hier komt'ie: ik ben een dienstverlener! Ik help graag mensen. Ik doe graag goed. Ik wil mijn kennis maatschappelijk verantwoord inzetten en die kans had ik niet meer. Dus heb ik mijn eigen kans gecreëerd. En inderdaad het voelt goed. Hoewel ik het lastig blijf vinden dit te zeggen. Het gaat namelijk niet om mij maar om het gegeven dat ik mensen help. Het goede gevoel is geen doel; wel een fijne bijkomstigheid.
The power of YOU
Mijn persoonlijkheid is een wezenlijk deel van mijn dienstverlening. Ik zag dat door vercommercialisering van banken, er segmentering van klanten ontstond. Dit betekent dat er een groep tussen de wal en het schip valt. Die groep noem ik de 'working-poor'. Mijn hele wezen zegt dat zij ook recht hebben op goed advies en begeleiding naar een schuldenvrij leven. Zoals een opdrachtgever ooit over mijn schreef:"Pauline heeft kennis en is gedreven. De problematiek waar zij zich op richt, wordt onderschat. De manier waarop zij ermee omgaat is bewonderenswaardig. Bij het begeleiden van cliënten staat integriteit voorop. Hierdoor wint zij snel vertrouwen van werknemer- en gever". Kijk, hier ben ik heel blij mee het slaat namelijk de spijker op zijn kop.
Dus,
Mijn power is: gedrevenheid, vertrouwen, kennis, eerlijk, integer, mens!
Zo makkelijk is het dus. The Power of Me!
Judith Webber http://www.purehuman.nl/ en Catriona Ravelli http://www.zzp-adviescafe.nl/ stelden mij en mijn mededeelneemsters deze vragen tijdens de Powerdag op 21 oktober. De eerste vraag, 'wat doe je', kon ik in rap tempe beantwoorden. De 'elevatortpitch' zit er in gebeiteld, zullen we maar zeggen. Na een jaar opdreunen wat ik doe, komt dit er vlotjes uit. "Ik begeleid het bedrijfsleven bij financiële vraagstukken op de werkvloer. Dit varieert van het begeleiden van een medewerker met financiële problemen, het beantwoorden van vragen van P&O tot het adviseren van medewerkers bij ontslag en vertrekpremies". Wauw!
...waarom doe JIJ wat je doet?
Kijk hier wordt het lastig. Waarom? Omdat het nu over MIJ gaat! Over mezelf praten vind ik lastig. Ik heb bij een grote bank gewerkt. Premievrij pensioen, korting op hypotheek, goed in mijn werk; waarom die gouden ketting doorgeknipt? Hier komt'ie: ik ben een dienstverlener! Ik help graag mensen. Ik doe graag goed. Ik wil mijn kennis maatschappelijk verantwoord inzetten en die kans had ik niet meer. Dus heb ik mijn eigen kans gecreëerd. En inderdaad het voelt goed. Hoewel ik het lastig blijf vinden dit te zeggen. Het gaat namelijk niet om mij maar om het gegeven dat ik mensen help. Het goede gevoel is geen doel; wel een fijne bijkomstigheid.
The power of YOU
Mijn persoonlijkheid is een wezenlijk deel van mijn dienstverlening. Ik zag dat door vercommercialisering van banken, er segmentering van klanten ontstond. Dit betekent dat er een groep tussen de wal en het schip valt. Die groep noem ik de 'working-poor'. Mijn hele wezen zegt dat zij ook recht hebben op goed advies en begeleiding naar een schuldenvrij leven. Zoals een opdrachtgever ooit over mijn schreef:"Pauline heeft kennis en is gedreven. De problematiek waar zij zich op richt, wordt onderschat. De manier waarop zij ermee omgaat is bewonderenswaardig. Bij het begeleiden van cliënten staat integriteit voorop. Hierdoor wint zij snel vertrouwen van werknemer- en gever". Kijk, hier ben ik heel blij mee het slaat namelijk de spijker op zijn kop.
Dus,
Mijn power is: gedrevenheid, vertrouwen, kennis, eerlijk, integer, mens!
Zo makkelijk is het dus. The Power of Me!
zondag 10 oktober 2010
Pensioen
Het lijkt toeval: ik ben in het kader van mijn studie Financial Service Management, bezig met het vak wft Leven en Pensioenen, 29% van de Uniforme Pensioen Overzichten voldoen niet aan de regels van de AFM en Personeelszaken weet onvoldoende over de pensioenvoorziening die zij hun medewerkers aanbieden. Dit komt allemaal in 1 week voorbij!
Het goede nieuws is dat ík steeds meer te weten kom over pensioenen. Het in mijn ogen toch wel heel trieste nieuws is, dat werkend Nederland nog steeds denkt dat zijn pensioen goed geregeld is maar dit niet zeker weet. Met als klap op de vuurpijl dat zij dit ook niet zeker kan weten, omdat de UPO's niet kloppen en HRM hen hier niet bij kan helpen. Zij willen wel een voorziening maar geen rompslomp.....
En ondanks dit alles is het stil!De kranten staan bol van pensioenfondsen die de bodem van hun dekkingsgraad in zicht hebben. Uitkeringen worden bevroren en het is stil. We moeten doorwerken tot ons 67e met pensioenveranderingen als gevolg en het is stil!
Een werkgever biedt een pensioenvoorziening. Die houdt niet op met het betalen van premies. Pensioen is niet sexy. Sterker nog; het lijkt ingewikkeld en dus laten we het maar zo. Dit kan anders. Door werknemers eerlijk en helder voor te lichten over de opbouw van hun pensioen en over wat dit voor hen betekent, geef je hen de kans keuzes te maken ten aanzien van hun oudedagsvoorziening. Ik ben voor financiële zelfredzaamheid. Echter, om die zelfredzaamheid te bevorderen zul je een vertrekpunt moeten hebben.
En dat punt is wat mij betreft goede voorlichting zonder commerciële bijbedoelingen. Helder, eerlijk en met kennis van zaken. Alleen zo geef je de werknemer een kans zelfredzaam te zijn en met kennis zijn oudedagsvoorziening op te bouwen.
Het goede nieuws is dat ík steeds meer te weten kom over pensioenen. Het in mijn ogen toch wel heel trieste nieuws is, dat werkend Nederland nog steeds denkt dat zijn pensioen goed geregeld is maar dit niet zeker weet. Met als klap op de vuurpijl dat zij dit ook niet zeker kan weten, omdat de UPO's niet kloppen en HRM hen hier niet bij kan helpen. Zij willen wel een voorziening maar geen rompslomp.....
En ondanks dit alles is het stil!De kranten staan bol van pensioenfondsen die de bodem van hun dekkingsgraad in zicht hebben. Uitkeringen worden bevroren en het is stil. We moeten doorwerken tot ons 67e met pensioenveranderingen als gevolg en het is stil!
Een werkgever biedt een pensioenvoorziening. Die houdt niet op met het betalen van premies. Pensioen is niet sexy. Sterker nog; het lijkt ingewikkeld en dus laten we het maar zo. Dit kan anders. Door werknemers eerlijk en helder voor te lichten over de opbouw van hun pensioen en over wat dit voor hen betekent, geef je hen de kans keuzes te maken ten aanzien van hun oudedagsvoorziening. Ik ben voor financiële zelfredzaamheid. Echter, om die zelfredzaamheid te bevorderen zul je een vertrekpunt moeten hebben.
En dat punt is wat mij betreft goede voorlichting zonder commerciële bijbedoelingen. Helder, eerlijk en met kennis van zaken. Alleen zo geef je de werknemer een kans zelfredzaam te zijn en met kennis zijn oudedagsvoorziening op te bouwen.
Abonneren op:
Posts (Atom)