Handdoek in de ring.
De VNG heeft deze week de knuppel in het hoenderhok gegooid! De handdoek in de ring! De VNG heeft besloten niet langer de nieuwe wet schuldhulpverlening te steunen.
http://www.binnenlandsbestuur.nl/nieuws/2011/01/‘schuldhulpverlening-moet-geborgd-zijn-in-wet’.618425.lynkx
Helaas wordt er al lang over een wet schuldhulpverlening gesproken. Veel te lang. Het doel van de wet is onder andere de rechten van de hulpvrager goed vast te leggen. Een goede beslistermijn: voor een intakeproces vier weken en bij crisis drie dagen. Een moratorium, een verplichte pauze van zes maanden voor schuldeisers. Maar de crediteuren en de wetgever willen geen verplichting aangaan. Daarmee frustreren zij het proces. Relatief kleine schuldeisers voor bijvoorbeeld 600 euro kunnen daardoor het proces frustreren. Gemeenten staan voor ingewikkelde keuzes en ze willen beleidsruimte houden. Het is ook heel raar dat het kabinet 20 miljoen wil bezuinigen op schuldhulpverlening, terwijl er wachtlijsten zijn en het om kwetsbare mensen gaat.
Heil
Ik heb eerder geroepen dat ik geen heil zie in een wet. Ik vind het jammer dat er een wettelijke bodem nodig is voor hulp. Er wordt zoveel gepraat, overlegd en vergaderd! Ik vraag mij af of er ooit met de hulpvragers om tafel gezeten is. Is er ooit aan hen gevraagd: 'waar heb je nu echt behoefte aan?' Ik herinner mij een gesprek, waarbij de hulpvrager naar huis is gestuurd door de hulpverlener, met de mededeling dat hij zijn meerderjarig zoon uit huis moest zetten, anders kreeg hij geen huurtoeslag.....!' Terwijl de schreeuw om hulp hem zijn ogen uitkwam, werd hij naar huis gestuurd met een opdracht die bijna niet uitvoerbaar is. Er werd niet naar hém geluisterd. Er werd niet naar zíjn situatie gekeken. Er werd een standaard antwoord gegeven en bastá.
Wat willen we nu
Wat willen we nu vastleggen in een wet? Nog meer regels? Nog meer procedures? Ik ben zo bang dat we hiermee het paard achter de wagen spannen. Ik zou graag resultaten van een onderzoek zien, waarin staat wáárom het zo lang duurt voordat zaken in behandeling genomen worden. Wáárom een schuldeiser 6 maanden moet wachten voordat er een betaalafspraak is. (dan heeft hij nog steeds zijn geld niet) Zeg maar zelfreflectie van degene die nu de hulpverlening uitvoeren.
Verdwijnen van tussenstap
Ik ben voor een wet als dit betekent dat de mensen ook daadwerkelijk geholpen worden en er niet honderdduizend regeltjes en voorwaarden zijn waar men aan moet voldoen om hulp te krijgen. Ga het gesprek aan; hoe sneller hoe beter. Laten we niet uit het oog verliezen dat de financiële wereld de laatste 10 jaar enorm veranderd is. Door segmentering van algemene banken krijgt een kwetsbare groep niet meer de begeleiding die zij nodig heeft. Echter, de stap naar hulp is groot, ómdat men weet wat het aan regels en voorwaarden met zich meebrengt en het nog steeds genant is. Gevolg; men wacht te lang, waardoor het probleem inderdaad zo groot is dat men niet anders meer kan dan naar de SHV.
Voorportaal
Er zou eigenlijk een voorportaal moeten komen. Laagdrempelig. Waar men makkelijk naar binnen stapt en tips en tools krijgt om een aankomend financieel probleem te stoppen. Scheidt de gewone hulpvrager van de kandidaat minnelijke- of wettelijke trajecten. Zij worden nu op één hoop gegooid. Door scheiding maak je de stroom naar de wettelijk schuldhulpverlening kleiner, waardoor zij sneller kunnen acteren. Het is maar een idee....Kost wel geld, maar voorkomt een hoop ellende. En dus geld, want ik ben ervan overtuigd dat als er nu echt bezuinigd gaat worden op gemeentelijke schulphulp, we er een multidisciplinair probleem voor terug krijgen. Met of zonder wet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten